Producten

Differentiatie van orbitale fibroblasten in volwassen adipocyten en daaropvolgende accumulatie van vetweefsel is aangetoond in de progressie van Graves' orbitopathie (GO).Autofagie is betrokken bij adipogenese, maar er is weinig bekend over de rol van autofagie bij de initiatie en progressie van GO.Het doel van deze studie is om de rol van autofagie in de pathogenese van GO te onderzoeken. Orbitale vet- / bindweefselexplantaten van patiënten met GO en van normale proefpersonen, evenals geïsoleerde orbitale fibroblasten, werden geanalyseerd.Adipogenese werd geïnduceerd met behulp van differentiërend medium met of zonder waterstofperoxide, en autofagie werd gemanipuleerd met behulp van bafilomycine A1 en op Atg5 gericht kort haarspeld-RNA (shRNA).Autofagosomen werden geïdentificeerd door elektronenmicroscopie.Expressie van aan autofagie gerelateerde genen en aan adipogenese gerelateerde transcriptiefactoren werden geanalyseerd door real-time reverse transcriptie-polymerasekettingreactie en/of Western-blotanalyse.Ophoping van lipidedruppels werd onderzocht door middel van Oil Red O-kleuring. Autofagische vacuolen waren overvloediger aanwezig in GO-cellen dan in niet-GO-cellen (p<0,05).Expressie van aan autofagie gerelateerde genen was significant hoger in respectievelijk GO-weefsels en -cellen dan in hun niet-GO-tegenhangers.Interleukine-1β verhoogde het LC3-II-, p62- en Atg7-eiwit in GO-cellen.Autofagosoomaccumulatie werd aangetoond op dag 4 van adipogenese en nam af op dag 10, samen met de vorming van lipidedruppels.Expressie van LC3- en p62-eiwitten nam toe binnen 48 uur na differentiatie en nam geleidelijk af van dag 4 tot 10. Bafilomycine A1-behandeling en Atg5-knockdown door shRNA remden de accumulatie van lipidedruppels en onderdrukten de expressie van adipogene markers. Autofagie was verhoogd in GO-weefsel en -cellen in vergelijking met niet-GO-weefsel en -cellen, wat suggereert dat autofagie een rol speelt bij GO-pathogenese.Autofagie-manipulatie kan een therapeutisch doelwit zijn voor GO.