Producten

Behandeling van zoogdiercellen met chemotherapeutica kan leiden tot verstoringen van nucleotidepools.Het volgen van deze verstoringen in gekweekte tumorcellen van menselijke oorsprong is nuttig voor het beoordelen van het effect van medicamenteuze therapie en voor een beter begrip van het werkingsmechanisme van deze geneesmiddelen.In deze studie werden drie klassen chemotherapeutica met verschillende werkingsmechanismen gebruikt bij de ontwikkeling van met medicijnen behandelde celmodellen.De op LC gebaseerde gerichte metabolomics-analyse van nucleotiden in cellen van de controlegroep en de met geneesmiddel behandelde groep werd uitgevoerd.Verschillende methoden voor gegevensverwerking werden gecombineerd voor de identificatie van potentiële biomarkers die verband houden met de werking van geneesmiddelen, waaronder eenrichtingsanalyse van variantie, analyse van hoofdcomponenten en curven van de werking van de ontvanger.Het is intrigerend dat tumorcellen van zowel de controlegroep als de met geneesmiddelen behandelde groepen van elkaar kunnen worden onderscheiden, en verschillende variabelen werden herkend als potentiële biomarkers, zoals ATP, GMP en UDP voor antimetabolietmiddelen, ATP, GMP en CTP. voor DNA-beschadigende middelen, evenals GMP, ATP, UDP en GDP voor de mitotische spindelmiddelen.Verdere validatie van de potentiële biomarkers werd uitgevoerd met behulp van de bedrijfskarakteristiek van de ontvanger.Gezien hun overeenkomstige oppervlakte onder de curve, die groter was dan 0,9, kan worden geconcludeerd dat GMP en ATP de beste potentiële biomarkers zijn voor DNA-beschadigende geneesmiddelen, evenals GMP, ATP en UDP voor de andere twee klassen geneesmiddelen.Deze beperkte nucleotide-benadering kan de mechanismen van de negen geneesmiddelen niet volledig onderscheiden, maar levert in ieder geval voorlopig bewijs voor de rol van farmacometabolomics in de preklinische ontwikkeling van geneesmiddelen.