Producten

De europium(III)- en terbium(III)-complexen, namelijk [Eu(dpq)(DMF)2(NO3)3] (1), [Eu(dppz)2(NO3)3] (2), [Tb(dpq )(DMF)2Cl3] (3), en [Tb(dppz)(DMF)2Cl3] (4), waarbij dipyrido[3,2-d:2',3'-f]chinoxaline (dpq in 1 en 3) , dipyrido[3,2-a:2',3'-c]fenazine (dppz in 2 en 4) en N,N'-dimethylformamide (DMF) zijn geïsoleerd, gekarakteriseerd op basis van hun fysisch-chemische gegevens, luminescentiestudies en hun interactie met DNA worden serumalbumine-eiwit en foto-geïnduceerde DNA-splitsingsactiviteit bestudeerd.De röntgenkristalstructuren van complexen 1-4 tonen discrete mononucleaire Ln(3+)-gebaseerde structuren.De Eu(3+) in [Eu(dpq)(DMF)2(NO3)3] (1) en [Eu(dppz)2(NO3)3] (2) als [Eu(dppz)2(NO3)3 ]·dppz (2a) neemt een tien-gecoördineerde bicapped dodecaëderstructuur aan met een bidentate N,N-donor dpq ligand, twee DMF en drie NO3(-) anionen in 1 en twee bidentate N,N-donor dppz liganden en drie NO3( -) anionen in 2. Complexen 3 en 4 tonen een zeven-gecoördineerde mono-capped octaëderstructuur waar Tb(3+) bidentate dpq/dppz liganden, twee DMF en drie Cl(-) anionen bevat.De complexen zijn sterk luminescerend van aard, wat duidt op een efficiënte foto-geëxciteerde energieoverdracht van de dpq/dppz-antenne naar Ln(3+) om langdurige emissieve geëxciteerde toestanden te genereren voor karakteristieke f → f-overgangen.De in de tijd opgeloste luminescentiespectra van complexen 1-4 tonen typische smalle emissiebanden die worden toegeschreven aan de overgangen (5)D0 → (7)F(J) en (5)D4 → (7)F(J) ff van Eu(3 +) en Tb(3+) ionen respectievelijk.Het aantal watermoleculen in de binnenste bol (q) werd bepaald aan de hand van metingen van de luminescentielevensduur in H2O en D2O, wat ligand-uitwisselingsreacties met water in oplossing bevestigt.De complexen vertonen een significante bindingsneiging aan het CT-DNA, wat resulteert in bindingsconstante waarden in het bereik van 1,0 × 10(4)-6,1 × 10(4) M(-1) in de volgorde 2, 4 (dppz) > 1, 3 (dpq).DNA-bindingsgegevens suggereren DNA-groefbinding met de gedeeltelijke intercalatie-aard van de complexen.Alle complexen vertonen ook neiging tot binding (K(BSA) - 10(5) M(-1)) aan het runderserumalbumine (BSA)-eiwit.De intensiteit van de tijdgestuurde spectrale luminescentiebanden neemt aanzienlijk toe met de toenemende DNA-concentratie in waterig buffermedium als gevolg van verplaatsing van gebonden water bij interactie met DNA, waardoor niet-stralende uitdoving door de OH-oscillator wordt verminderd.Complexen 1-4 splitsen op efficiënte wijze supercoiled (SC) ds-DNA tot zijn nicked circular (NC) vorm bij blootstelling aan UV-A-licht van 365 nm via vorming van singlet zuurstof ((1)O2) en hydroxylradicalen (HO˙) als de reactieve zuurstofspecies bij micromolaire concentraties onder fysiologische omstandigheden.