Producten

Meer dan 70% van de laaggradige gliomen draagt ​​een heterozygote R132H-mutatie in het gen dat codeert voor isocitraat dehydrogenase 1 (IDH1).Dit geeft het enzym het nieuwe vermogen om α-ketoglutaraat om te zetten in 2-hydroxyglutaraat, wat uiteindelijk leidt tot het ontstaan ​​van tumoren.De belangrijkste bron van 2-hydroxyglutaraatproductie is glutamine, dat bij kanker ook een bron is voor tricarbonzuurcyclus (TCA)-anaplerose.Een alternatieve bron van anaplerose is pyruvaatflux via pyruvaatcarboxylase (PC), een gebruikelijke route in normale astrocyten.Het doel van deze studie was om te bepalen of PC dient als een bron van TCA-anaplerose in IDH1-mutantcellen waarin glutamine wordt gebruikt voor de productie van 2-hydroxyglutaraat. Onsterfelijk gemaakte normale menselijke astrocyten die zijn ontworpen om heterozygote mutant IDH1 of wildtype IDH1 tot expressie te brengen, werden onderzocht.Flux van pyruvaat via pc en via pyruvaatdehydrogenase (PDH) werd bepaald met behulp van magnetische resonantiespectroscopie om de labeling van [2-¹³C]glucose-afgeleid ¹³C-label led glutamaat en glutamine te onderzoeken.Activiteitstesten, RT-PCR en Western-blotting werden gebruikt om de expressie en activiteit van relevante enzymen te onderzoeken.De gegevens van de Cancer Genome Atlas (TCGA) werden geanalyseerd om de expressie van enzymen in menselijke glioommonsters te beoordelen. Vergeleken met wildtype cellen verhoogden mutante IDH1-cellen de fractionele flux door pc significant.Dit ging gepaard met een significante toename van pc-activiteit en -expressie.Tegelijkertijd nam de PDH-activiteit significant af, waarschijnlijk gemedieerd door significant verhoogde remmende PDH-fosforylering door PDH-kinase 3. In overeenstemming met de waarneming in cellen, duidde analyse van TCGA-gegevens op een significante toename in PC-expressie in mutante IDH tot expressie brengende menselijke glioommonsters vergeleken met wild- type IDH. Onze bevindingen suggereren dat veranderingen in PC en PDH een belangrijk onderdeel kunnen zijn van cellulaire aanpassing aan de IDH1-mutatie en kunnen dienen als potentiële therapeutische doelen.