Producten

Chronologische veroudering van gistcellen wordt vaak gebruikt als model voor veroudering van menselijke post-mitotische cellen.De gist Saccharomyces cerevisiae gekweekt op glucose in aanwezigheid van ammoniumsulfaat wordt voornamelijk gebruikt in gistverouderingsonderzoek.We hebben de chronologische veroudering van de gist Hansenula polymorpha geanalyseerd, gekweekt onder omstandigheden die primair peroxisoommetabolisme vereisen voor groei. De chronologische levensduur van H. polymorpha wordt sterk verbeterd wanneer cellen worden gekweekt op methanol of ethanol, gemetaboliseerd door peroxisoom-enzymen, in vergelijking met groei op glucose waarvoor geen peroxisomen nodig zijn.De korte levensduur van H. polymorpha op glucose is voornamelijk te wijten aan matige verzuring, terwijl ROS hoogstwaarschijnlijk geen belangrijke rol spelen.Groei van cellen op methanol/methylamine in plaats van methanol/ammoniumsulfaat resulteerde in een verdere verlenging van de levensduur.Dit stond los van matige verzuring.We laten zien dat oxidatie van methylamine door peroxisomale amineoxidase bij koolstofgebrek verantwoordelijk is voor verlenging van de levensduur.Het methylamine-oxidatieproduct formaldehyde wordt verder geoxideerd, wat resulteert in het genereren van NADH, wat bijdraagt ​​aan een verhoogde ATP-aanmaak en verlaging van ROS-niveaus in de stationaire fase. We concluderen dat het primaire peroxisoommetabolisme de chronologische levensduur van H. polymorpha verbeterde.Bovendien ondersteunt de mogelijkheid om NADH te genereren bij koolstofarmoede door een organische stikstofbron een verdere verlenging van de levensduur van de cel.Bijgevolg moet de interpretatie van CLS-analyses in gist rekening houden met mogelijke effecten op de energiestatus van de cel.