Producten

Fysische en chemische eigenschappen van threonine

Uiterlijk: wit poeder

Overzicht

L-threonine is een essentieel aminozuur en threonine wordt voornamelijk gebruikt in de geneeskunde, chemische reagentia, voedselversterkers, voeradditieven, enz. Met name de hoeveelheid voeradditieven is snel gegroeid.Het wordt vaak toegevoegd aan het voer van jonge biggen en pluimvee en is het tweede beperkende aminozuur in varkensvoer en het derde beperkende aminozuur in pluimveevoer.Het toevoegen van L-threonine aan mengvoer heeft de volgende kenmerken: ① Het kan de aminozuurbalans van het voer aanpassen en de groei van vee bevorderen;② Het kan de vleeskwaliteit verbeteren;③ Het kan de voedingswaarde van voer verbeteren met een lage verteerbaarheid van aminozuren;④ Het kan de kosten van voedergrondstoffen verlagen;daarom wordt het veel gebruikt in de diervoederindustrie in EU-landen (voornamelijk Duitsland, België, Denemarken, enz.) en Amerikaanse landen.

Ontdekken

Het werd geïsoleerd en geïdentificeerd uit fibrinehydrolysaat door WCRose1935.In 1936 bestudeerde Meger de ruimtelijke structuur en noemde het threonine vanwege de vergelijkbare structuur als threose.Er zijn vier isomeren van threonine en L-threonine is degene die van nature voorkomt en fysiologische effecten heeft op het lichaam.

metabole route

De metabole route van threonine in het lichaam verschilt van andere aminozuren.Het is de enige die geen dehydrogenase en transaminering ondergaat, maar door threoninedehydratase (TDH) en threoninedehydratie (TDG) en aldehydecondensatie.Aminozuren die door enzymen worden omgezet in andere stoffen.Er zijn drie hoofdroutes: gemetaboliseerd tot glycine en acetaldehyde door aldolase;gemetaboliseerd tot aminopropionzuur, glycine en acetyl COA door TDG;gemetaboliseerd tot propionzuur en α-aminoboterzuur door TDH

Threonine-productgebruik

Het hoofddoel

Threonine is een belangrijke voedingsversterker, die granen, gebak en zuivelproducten kan versterken.Net als tryptofaan kan het menselijke vermoeidheid verlichten en groei en ontwikkeling bevorderen.In de geneeskunde, omdat de structuur van threonine hydroxylgroepen bevat, heeft het een watervasthoudend effect op de menselijke huid, gecombineerd met oligosaccharideketens, speelt het een belangrijke rol bij het beschermen van celmembranen en kan het de synthese van fosfolipiden en vetzuuroxidatie in het lichaam bevorderen.Het preparaat heeft het medicinale effect van het bevorderen van de menselijke ontwikkeling en het weerstaan ​​van leververvetting, en is een onderdeel van samengestelde aminozuurinfusie.Tegelijkertijd is threonine ook de grondstof voor de vervaardiging van een klasse van zeer effectieve en hypoallergene antibiotica, monoamidocine.

Belangrijkste voedselbronnen: gefermenteerd voedsel (graanproducten), eieren, chrysanthemum, melk, pinda's, rijst, wortelen, bladgroenten, papaja, alfalfa, enz.

Threonine wordt gebruikt in medicijnen, chemische reagentia, voedselversterkers, voeradditieven, enz. Met name de hoeveelheid voeradditieven is snel gegroeid.Het wordt vaak toegevoegd aan het voer van jonge biggen en pluimvee en is het tweede beperkende aminozuur in varkensvoer en het derde beperkende aminozuur in pluimveevoer.[4]

Met de verbetering van de levensstandaard van mensen en de ontwikkeling van de aquacultuur, wordt threonine, als een aminozuur voor voer, veel gebruikt om biggenvoer, kweekvarkensvoer, vleeskuikenvoer, garnalenvoer en palingvoer toe te voegen.Heeft de volgende kenmerken:

——Pas de aminozuurbalans in het voer aan om de groei te bevorderen;

- kan de vleeskwaliteit verbeteren;

- kan de voedingswaarde van voeringrediënten met een lage verteerbaarheid van aminozuren verbeteren;

——Het kan eiwitarm voer produceren, wat helpt om eiwitbronnen te besparen;

——Het kan de kosten van voergrondstoffen verlagen;

——Het kan het stikstofgehalte in vee- en pluimveemest en urine verminderen, en de ammoniakconcentratie en afgiftesnelheid in vee- en pluimveestallen.

Op dit moment hebben Duitse wetenschappers een threonine in menselijk bloed ontdekt en experimenten hebben aangetoond dat het kan voorkomen dat HIV somatische cellen hecht en binnendringt, door te interfereren met het oppervlakte-eiwit van HIV, waardoor het niet meer kan functioneren.De ontdekking van dit aminozuur biedt een pad voor de ontwikkeling van medicijnen tegen aids.

Noodzaak voor toepassing om te voeden

Op dit moment vormt het relatieve gebrek aan voedermiddelen, vooral het gebrek aan eiwitrijk voer zoals sojabonenmeel en vismeel, een ernstige belemmering voor de ontwikkeling van de veehouderij.Threonine is meestal het tweede of derde beperkende aminozuur in varkensvoer en het derde of vierde beperkende aminozuur in pluimveevoer.Met de brede toepassing van lysine en methionine synthetische producten in mengvoer, is het geleidelijk aan de belangrijkste beperkende factor geworden die de prestaties van vee en pluimvee beïnvloedt, vooral na toevoeging van lysine in eiwitarme diëten, is threonine het eerste beperkende aminozuur geworden voor opgroeiende varkens.

Als threonine niet in het voer wordt gebruikt, kan de regulatie van threonine in het voer alleen berusten op eiwitgrondstoffen en bevatten eiwitgrondstoffen niet alleen threonine, maar ook andere essentiële en niet-essentiële aminozuren.Het resultaat van het gebruik van threonine om de aminozuurbalans aan te passen, is dat de aminozuurbalans van het voer niet zoveel mogelijk kan worden verbeterd, de verspilling van een grote hoeveelheid essentiële aminozuren niet verder kan worden verminderd en de formulekosten van het voer kan niet verder worden verminderd.De drempel die moet worden overschreden om de aminozuurbalans te verbeteren, is een knelpunt dat niet door alle samenstellers kan worden vermeden.

Het gebruik van threonine kan de verspilling van essentiële en niet-essentiële aminozuren verminderen, of het ruw eiwitgehalte van het voer verlagen.De reden is dezelfde als bij het gebruik van lysinehydrochloride.Het ruw eiwitgehalte van het voer kan verkregen worden door gebruik te maken van kristallijne aminozuren.Redelijke reductie, de productieprestaties van dieren worden niet aangetast, maar kunnen worden verbeterd.